Da's toch schitterend?
Door: Arnoud
Blijf op de hoogte en volg Arnoud
13 Augustus 2013 | Sierra Leone, Kailahun
De vrachtwagen stopt midden in de blubber op de ‘rotonde’. Eindelijk is ie hier, na dagen van lekke banden, vastzitten, omvallen en andere drama’s op de totaal vergane aanvoerweg. Er vallen grote modderkluiten van de achterkant van de compleet smerige en afgereden vrachtwagen. De modderkluiten landen soepel en lopen weg; het blijken twee jochies te zijn die meegelift hebben. De deur van de cabine gaat open en er vallen wat blikjes naar buiten. De chauffeur stapt uit, en maakt een dansje op de muziek. Gejuich gaat op, de kerel is compleet dronken. Tsja, waarschijnlijk de enige manier om mentaal in staat te zijn de weg te nemen. Helaas zal het zijn fysieke prestaties niet hebben geholpen, gok ik zo. Kerel danst trouwens beter in deze dronken toestand dan ik ooit zal kunnen. Schitterend toch?
Dingen die verder fijn zijn:
• In mijn plastic tuinstoel zitten, een e-bookje lezen (of wordt het dan e-boekje? En hoe spreken we dan die eerste ‘e’ dan uit? Help!), nescafé drinken en Roxette (blijft lekker) luisteren. Van het lezen over Wilco van Rooyen zijn ontberingen op de K2 krijg je het gelijk ook iets minder warm...
• Kinderen die enthousiast op je af komen rennen en je naam roepen als je met de town chief over straat loopt (die ze geen blik waardig gunnen)
• Kinderen die enthousiast op de af komen rennen en je naam roepen
• Kinderen die enthousiast op je af komen rennen
• Pepers. Op brood met ei, door de groene meuk bij de rijst, bij de kip of bij de vis; pepers eigenlijk met alles. Niet met nescafé.
• Nog niet gebruikte sokken en een shirt aantrekken die nog fris naar Nederland ruiken
• Het regenseizoen. Tuurlijk het regent. En behoorlijk ook. Maar die spookverhalen, pff, sterk overdreven door de locals. Als frisse Hollander steek ik een parapluutje op (helpt nauwelijks, maar gaat om het idee) en laat ik me door deze flinke Neerlandse herfstmaand niet uit het veld slaan. Temperatuur is nu lekker: t-shirtje maar niet meer onmenselijk warm.
Dingen die minder fijn zijn:
• Thuiskomen en twee hagedissen over je bed zien rennen. Vraag één: wat deden ze daar (slapen, piesen, kakken, of nog erger...)? Vraag twee: gaan ze dat vanacht, als ik er semi-bewusteloos bij lig, weer doen?
• Geen kant meer op kunnen door de totaal verzompte wegen.
• Nu even lang moeten wachten op het drogen van mijn kleren als op het inloggen op hotmail (globaal twee dagen). Luchtvochtigheid is 100% (voelt als meer trouwens), met bijbehorende wolken (en dus internet ‘uitdagingen’)
Andere dingen die opmerkelijk zijn in Kailahun:
• Dat ik durf te zweren dat ik hier mijn (in de zak van Max) weggegooide regenbroek voorbij heb zien flitsen. Zoveel Mountain Hardware regenbroeken met twee scheuren door stijgijzers bestaan er toch niet? Overigens wordt alles wat wij ‘in de zak van Max’ gooien door die club hier verkocht. Max wordt er dus vooral beter van.
• Dat koffie en cocoa hier in grote hoeveelheden worden verbouwd, maar de mensen in Kailahun nog nooit een hap chocola of een slok koffie gehad hebben. Net als de rijst en mineralen gaat alles direct het land uit. Helpt de ontwikkeling hier niet, helpt de commerciele (blanke!) ondernemer wel.
• Dat mijn locale vrienden mij altijd opbellen als ik ze een sms heb gestuurd. Terug sms’n is veel goedkoper! Oh ja, effe vergeten (drie maanden lang...), 75% kan niet lezen of schrijven. Da’s lastig uitvogelen wat ik gesms’d heb, laat staan terug sms’n. Even schakelen, Arnoud!
Verder nog zaken het vermelden waard? Jazeker. Mijn hondje groeit als kool, is gezond en bewaakt zowaar mijn huis al (ja echt!). Kan een hele vis opeten in minder dan een minuut. Nou ja, hij laat het staartje over. Verwend hè. Vissekop gaat erin als Kettellapper.
Werk? Jaja, volgende keer weer. Dan over corruptie en (het twijfelachtige) nut van NGO’s. Geniet van de vakanties!
Your man in Kailahun,
Arnoud
ps: Marinde, gefeliciteerd en Jan-Leo alvast gefeliciteerd!
-
13 Augustus 2013 - 17:52
Sabine Mol:
Jeetje Arnoud, supergaat om te lezen. Het verhaal van 'de zak van max' komt mij bekend voor met Save the Children in Bangladesh helaas....Verder echt leuk geschreven blog en nog interessant ook, blijf zo doorgaan! -
13 Augustus 2013 - 18:14
Jarno Nijhuis:
Carry on mate ;) !! -
13 Augustus 2013 - 20:37
Gwenda:
Leuk verhaal weer en tijdens het lezen wordt ik iedere keer heel enthousiast om een ticket naar een ver land te boeken..... Blijven geven aan de zak van max: ik heb al verschillende keren in het buitenland goedkope kleding gekocht! -
13 Augustus 2013 - 20:37
Niels:
Fantastisch verhaal weer maat! Keep up the spirit en respect voor wat je daar probeert te bereiken! -
13 Augustus 2013 - 22:22
Maria:
Ha, Arnaud, mooi om je regen-, modderbericht te lezen. Blij voor je dat er weer "leuk" eten kwam aanrijden! Duurt het nog lang voor de weg weer enigszins begaanbaar is?
In Holland was het echt vakantieweer. Han en ik zijn 2x een kleine week naar Hengelo geweest. En nu alle feestjes: straks ook een bericht naar Marinde sturen en morgen naar Jan Leo. Zondag het feestje van Marinde en Carolien. Hier gaat het lekker. Vandaag op Evan gepast en Marit en Tim kwamen Evan weer ophalen.
Arnaud, bijzonder je leven in Siërra Leone. Veel sterkte. Groetjes, Maria -
14 Augustus 2013 - 06:57
Lien:
Heerlijk verteld, Arnaud :) Toj toj daar nog! -
14 Augustus 2013 - 10:38
Bob:
Klinkt goed, Arnoud. Mooi verhaal weer.
Kan je hond die hagedissen trouwens niet op afstand houden?
Ik ben benieuwd over de NGO verhalen de volgende keer.
Zet hem op daar!
-
15 Augustus 2013 - 22:03
Jos:
Beste Arnoud,
Leuk om over jouw avonturen te lezen in Sierra Leone.
Ik mail je eigenlijk met een bijzondere vraag...
Ik en mijn oudste zoontje verzamelen namelijk kleine steentjes uit alle landen van de wereld. Sierra Leone is echter nog een van de landen die aan onze collectie ontbreekt.
Mocht je het leuk vinden en eraan denken, wil je voor ons beiden dan een klein keitje (1-5 cm)
uit Sierra Leone meenemen naar Nederland en t.z.t. naar ons opsturen? Daarmee maak je ons erg blij!
Natuurlijk vergoed ik de verzendkosten.
Alvast hartelijk dank voor je hulp en nog een mooie reis toegewenst.
Jos
steentjesgezocht@hotmail.nl -
16 Augustus 2013 - 22:45
Carolien Overtoom:
Ha Arnoud, wat een andere wereld waarin je je nu begeef en toch is het ook zo dat de mensen daar zo
leven in alle primitiviteit. Ook jouw onderkomen met je hagedissen als gezelschap in je bed!
Wen je al aan je eten daar en leren ze jou ook een beetje kennen?
Mooi hoe je dit avontuur aangaat!
Marinde is inderdaad 21 jaar geworden! Ze heeft die dag op het strand, met harde wind
gevliegert. Soms werd ze door de wind omhooggetilt, mooi om te zien. Daarna is ze met haar
Vader de zee ingedoken, een goeie start voor een nieuw levensjaar!
Arnoud, we denken veel aan je en blijven je avonturen volgen, liefs, Carolien.
-
18 Augustus 2013 - 11:22
Hermien Embsen:
Dag Arnoud,
Jongen wat kun je dat allemaal beeldend beschrijven. Met ongeloof heb ik het gelezen en als ik me werkelijk probeer te verplaatsen in jouw situatie gaat alles mijn geloof te boven.
We zijn deze zomer naar Amerika (Lindsay's huwelijk) en China (Angie's familie) geweest. Dit waren al grote cultuurverschillen voor mij, maar het is werkelijk 'niets' vergeleken bij wat jij beschrijft. Wat overeenkomt is de export van de rijkdom uit het land. Overal in de wereld koop je Chinese producten, maar de Chinezen zelf moeten het echt met minder doen.
Dit soort ontwikkeling zijn te bizar voor woorden. Het maakt me meer bescheiden en vaak ook stil. Het confronteert me enorm met onze westerse wereld in relatie tot de rest van de wereld.Het roept vragen op als: Wat doen wij er aan? Wat doe ik er aan? De antwoorden zijn veel moeilijker.
Ik heb grote bewondering voor het pad dat jij nu gaat. Alleen al het feit dat je ons met jouw ogen een kijkje in de wereld geeft, heeft een groot effect op de korte en op de lange termijn. Lieve groet, Hermien -
19 Augustus 2013 - 23:29
Ineke:
Hoi Arnoud, een interessant verslag. Een andere manier van leven of overleven? Knap dat jij het allemaal zo rustig in je opneemt.Tijd, geduld, vertrouwen. Het zien wat er om je heen gebeurd. En hier is alles zo berekend. Alles ook op mijn werk. Alles moet geregistreerd worden in een productie systeem. Hoe lang en vaak zie ik een client? Men wil nu ook weten wat ik doe als ik geen direct contact heb met clienten. Ongelooflijk niet waar. Maar ja, ik probeer ook rustig te blijven maar het is een tijd hier van zoveel verandering. Ik werk nog steeds maar die bezuinigingen houden niet op. Vorig jaar gedoe en nu weer dit jaar. maar , ik heb mijn baantje nog. Het is fijn werk om te doen al verdien ik er geen goud mee. Maar ik maak ook wonderlijke ontmoetingen mee en de clienten zijn zo verschillend en dat maakt mijn werk zo bijzonder. Ik ga volgende week voor 1 week naar Kreta samen met Henry en ik heb er erg veel zin in. Even weg en lekker wandelen de hele dag. We nemen wel wat te drinken mee voor onderweg. Hou je goed en hou goede moed. Lieve groet Ineke -
22 Augustus 2013 - 21:49
Pa:
Beste Zoon,
Geweldig verhaal, ik dacht heel even dat die vrachtwagen mijn pakket 2 kwam afleveren, niet dus.
Je schrijfstijl, het verwoorden van de gebeurtenissen vind ik zeer amusant en onderhoudend.
Kun jij je hond niet beter hagedissen lekker laten vinden dan vissen, volgens mij zijn van die laatste er bij jullie vrij weinig. Trouwens een hond die vis eet is voor mij echt nieuw.
Dit weekend Mauro en Kenza te logeren. Het is nu donderdagavond en ze slapen cq zijn rustig in bed, houden zo is ons credo.
Groet en liefs Pa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley