Zo gaat dat dus!
Door: Arnoud
Blijf op de hoogte en volg Arnoud
04 April 2013 | Sierra Leone, Kailahun
Ik sta op, nog niet wakker. Schoenen aan, neem paar slokken water en gooi een handje pinda’s in mijn gezicht. Huisje uit, buiten is het lekker fris, rennen; ik negeer de stijfheid in mijn benen. Door Kailahun, blikken van de locals achtervolgen mij. Later op de dag zullen ze mij allemaal vertellen dat ze me gezien hebben. En dat ze de volgende keer mee gaan rennen. Tuurlijk. Dan over jungle paadjes tot de rivier die de grens vormt met Guinnee. Kleine kinderen staan klaar om mij aan te moedigen op mijn terugweg. Naakt of in onderbroekjes springen de jochies op en neer met hun armen in de lucht en roepen enthousiast ‘poemoej, poemoej’. Sommige kinderen op weg naar school rennen een stukje mee. Mijn dag kan niet meer stuk.
Nou, toch wel: hongerklopje als ik naar werk loop. Ik probeer zo snel en enthousiast mogelijk de dagelijkse begroetingen te beantwoorden en de huwelijksaanzoeken van de zusters in opleiding af te slaan. Lukt goed. Nou, snel een brood (soort wit, zacht, half stokbrood) een gekookt ei en water kopen. Ontbijten op werk, voordat de rest binnen komt. Aan de slag nu. Eerst wat trainingen (hoe doe ik een vergadering, hoe maak ik een actielijst, etc) voorbereiden en daarna bel ik met wat donoren om te kijken hoe de funding van wat projecten er voor staat. Sommige voor de council, maar ik help ook wat mensen met goeie initiatieven. Alles is mogelijk als je een goed verhaal hebt, en ik kan ze daar bij helpen. Funding duurt wel lang, maar goed, no problem.
Dan op de motor het wegenonderhoud inspecteren. Nou eigenlijk niet, dat doet een andere medewerker van de council en wil ik ook niet doen. Ik wil geen blanke opzichter zijn. Ik ga stukken weg en bruggen verkennen die we kunnen verbeteren met geld van donoren om daarna tol te heffen. Gaat een primeur worden!!! Daarna ga ik naar de bank om te vertellen dat ook de Chairman tekenbevoegd moet zijn voor de rekening die opgezet is voor de net geintroduceerde property tax. Da’s vreemd, want normaal zijn alleen de Chief Administrator en de Financial Officer tekenbevoegd. Die zijn corrupt als wat. Ik wil niet dat het belasting geld achter over wordt gedrukt en bij de bank vragen ze niet verder als deze ‘whiteman’ dit zegt...
Broodje met gebakken banaan voor lunch, super lekker. Terug naar kantoor. Of ik even bij de Chief Administrator wil komen. Tuurlijk. Zo charismatisch mogelijk kom ik binnen gelopen met een Excel training programma voor hem. Dit gaat het het hem lastig maken zijn vraag te stellen... “Of het klopt dat ik de Chairman heb toegevoegd v.w.b. tekenbevoegdheid?” Ik antwoord met een simpel “ja” en blijf hem aankijken. Ik heb hem de laatste maanden enorm geholpen zijn administratie op orde te krijgen en heb dus hoopjes crediet bij deze, voor de council op een na belangrijkste, man. De vijf seconden ‘staring contest’ duren lang. Hij weet waarom ik dit doe. “Ok, fayn, fayn” zeg ie. Haha, victorie!!!
Even buurten bij de twee mannen die het belasting project runnen. Gebrek aan voertuigen, planning en medewerking. Maar voor alles is een oplossing, dus ik help ze op weg. Hopelijk gaan ze op termijn zelf de oplossingen zien. Ben er niet zeker van. De rest van de middag help ik wat mensen met computer problemen en maak her en der een praatje. Eigenlijk doet niemand wat, ’t is ook wel errug heet.
Eind van de middag op naar mijn trouwe fitness tool, de TRX. Eerst een handje pinda’s. Vooruit, twee dan. Na mijn korte fitness sessie (knallen!) even lekker boekje lezen op de e-reader tot het donker wordt. Vanwege de muggen binnen verder lezen en ik val in slaap in mijn stoel bij het slappe lichtje van mijn tentlamp. Ik droom dat de dochter van de Chief Administrator nu niet meer naar school kan. Omdat hij geen geld meer heeft. En dat het mijn schuld is. Ik schrik wakker van de aankondigingtune van de Champions League. Wat nu al kwart voor negen? O nee, uurtje tijd verschil. Waar komt die zure droom vandaan? Ik geef de anti-malaria pillen de schuld. De up’s en down zijn soms bizar. Wat doe ik hier? Ik los problemen op, maar leert er wel iemand van? Ik zet structuren op, maar overleven deze wel als ik weg ben? Nee. Slecht gevoel. Komt door die zure pillen. Hoop ik. Ik besluit te stoppen met de pillen. Dan maar malaria.
Tijd voor de ‘bucket shower’, heerlijk. Stadje in, honger!!! Rijst met casavebladeren, snelle hap op de straat met de hangjongeren. Prima, goedkoop en best lekker. Risico op typhus en voedselvergiftiging vrij hoog, ach... Voel me al iets beter. In de lokale bar drink ik een Heineken pint met de jonge collega’s van de council en lokale NGO werkers. Mooie plannen makerij, hopelijk kan ik ze inspireren. Na de tweede Heineken worden de meest mooie voornemens gemaakt. Als hier van een kwart zou worden uitgevoerd zou het prachtig zijn... Maakt niet uit, de avond is koel en het is gezellig. Ik voel me weer gelukkig. Op naar mijn bed.
Nou, toch wel: hongerklopje als ik naar werk loop. Ik probeer zo snel en enthousiast mogelijk de dagelijkse begroetingen te beantwoorden en de huwelijksaanzoeken van de zusters in opleiding af te slaan. Lukt goed. Nou, snel een brood (soort wit, zacht, half stokbrood) een gekookt ei en water kopen. Ontbijten op werk, voordat de rest binnen komt. Aan de slag nu. Eerst wat trainingen (hoe doe ik een vergadering, hoe maak ik een actielijst, etc) voorbereiden en daarna bel ik met wat donoren om te kijken hoe de funding van wat projecten er voor staat. Sommige voor de council, maar ik help ook wat mensen met goeie initiatieven. Alles is mogelijk als je een goed verhaal hebt, en ik kan ze daar bij helpen. Funding duurt wel lang, maar goed, no problem.
Dan op de motor het wegenonderhoud inspecteren. Nou eigenlijk niet, dat doet een andere medewerker van de council en wil ik ook niet doen. Ik wil geen blanke opzichter zijn. Ik ga stukken weg en bruggen verkennen die we kunnen verbeteren met geld van donoren om daarna tol te heffen. Gaat een primeur worden!!! Daarna ga ik naar de bank om te vertellen dat ook de Chairman tekenbevoegd moet zijn voor de rekening die opgezet is voor de net geintroduceerde property tax. Da’s vreemd, want normaal zijn alleen de Chief Administrator en de Financial Officer tekenbevoegd. Die zijn corrupt als wat. Ik wil niet dat het belasting geld achter over wordt gedrukt en bij de bank vragen ze niet verder als deze ‘whiteman’ dit zegt...
Broodje met gebakken banaan voor lunch, super lekker. Terug naar kantoor. Of ik even bij de Chief Administrator wil komen. Tuurlijk. Zo charismatisch mogelijk kom ik binnen gelopen met een Excel training programma voor hem. Dit gaat het het hem lastig maken zijn vraag te stellen... “Of het klopt dat ik de Chairman heb toegevoegd v.w.b. tekenbevoegdheid?” Ik antwoord met een simpel “ja” en blijf hem aankijken. Ik heb hem de laatste maanden enorm geholpen zijn administratie op orde te krijgen en heb dus hoopjes crediet bij deze, voor de council op een na belangrijkste, man. De vijf seconden ‘staring contest’ duren lang. Hij weet waarom ik dit doe. “Ok, fayn, fayn” zeg ie. Haha, victorie!!!
Even buurten bij de twee mannen die het belasting project runnen. Gebrek aan voertuigen, planning en medewerking. Maar voor alles is een oplossing, dus ik help ze op weg. Hopelijk gaan ze op termijn zelf de oplossingen zien. Ben er niet zeker van. De rest van de middag help ik wat mensen met computer problemen en maak her en der een praatje. Eigenlijk doet niemand wat, ’t is ook wel errug heet.
Eind van de middag op naar mijn trouwe fitness tool, de TRX. Eerst een handje pinda’s. Vooruit, twee dan. Na mijn korte fitness sessie (knallen!) even lekker boekje lezen op de e-reader tot het donker wordt. Vanwege de muggen binnen verder lezen en ik val in slaap in mijn stoel bij het slappe lichtje van mijn tentlamp. Ik droom dat de dochter van de Chief Administrator nu niet meer naar school kan. Omdat hij geen geld meer heeft. En dat het mijn schuld is. Ik schrik wakker van de aankondigingtune van de Champions League. Wat nu al kwart voor negen? O nee, uurtje tijd verschil. Waar komt die zure droom vandaan? Ik geef de anti-malaria pillen de schuld. De up’s en down zijn soms bizar. Wat doe ik hier? Ik los problemen op, maar leert er wel iemand van? Ik zet structuren op, maar overleven deze wel als ik weg ben? Nee. Slecht gevoel. Komt door die zure pillen. Hoop ik. Ik besluit te stoppen met de pillen. Dan maar malaria.
Tijd voor de ‘bucket shower’, heerlijk. Stadje in, honger!!! Rijst met casavebladeren, snelle hap op de straat met de hangjongeren. Prima, goedkoop en best lekker. Risico op typhus en voedselvergiftiging vrij hoog, ach... Voel me al iets beter. In de lokale bar drink ik een Heineken pint met de jonge collega’s van de council en lokale NGO werkers. Mooie plannen makerij, hopelijk kan ik ze inspireren. Na de tweede Heineken worden de meest mooie voornemens gemaakt. Als hier van een kwart zou worden uitgevoerd zou het prachtig zijn... Maakt niet uit, de avond is koel en het is gezellig. Ik voel me weer gelukkig. Op naar mijn bed.
-
04 April 2013 - 17:29
Pa:
Zoon, ik zou stoppen met hardlopen als de verpleegsters en het andere vrouwelijke schoon zo aardig zijn. Een massage op z'n tijd is heerlijk en het helpt je van die "enge" dromen af. Ha ha ha. Ik zou zeggen geniet van de natuurschoon.
De vraag die bij mij opkomt wie vermaakt zich nu; volgens mij zijn dat ook de bewoners.
Ik zal je een pakketje sturen met voedsel zodat je van het honger gevoel tijdelijk af bent.
Dus houd de brievenbus in de gaten!!! -
04 April 2013 - 19:16
Paula:
Zou best kunnen dat je je zonder malariapillen ook wel eens afvraagt wat je aan het doen bent. Ik slik bv. geen malariapillen, maar ik denk ook wel eens na over wat het effect is van wat ik doe. Tamelijk existentiële vraag. We zijn allemaal slechts een zandkorrel in de oceaan. Maar als je het in dat licht bekijkt heb je al heel veel voor elkaar gekregen. Eerst planten, dan pas oogsten. Kan lang duren, misschien kijk je het al de grond uit...Belangrijk is dat je daar gelukkig kunt zijn (blijkbaar ben je op een goede plek) en zo beeldend kan vertellen over wat je meemaakt! Daarom kwam ik op de dichtregels van Rilke die ik voor je opschreef in het 'familieboekje'. We blijven je volgen. Liefs, Paula -
04 April 2013 - 20:04
Christoph:
Geweldig verhaal Arnaud! Ga door zou ik zeggen! -
05 April 2013 - 00:15
Hermien Embsen:
Hele goede vraag om je regelmatig te stellen: Waar ben ik mee bezig? We noemen het een van de levensvragen. Op zoek naar je bestemming is echt wel cruciaal, waar je ook bent in de wereld. Ook de vraag: Wie ben ik? staat regelmatig op de agenda in onze trainingen en bij het coachen. Of vragen als: Hoe ga ik om met de ander? Wat betekent tijd voor mij? Hoe ga ik om met de natuur? Wat betekent lijden en dood voor mij? Weet je het zijn de vragen van alle dag, alleen worden ze niet zo veel publiekelijk gesteld.
Jij zet met je zoektocht ons allemaal op scherp. En weet je: grote veranderingen gaan echt stap voor stap en tegelijkertijd maken hele kleine ontwikkeling soms grote indruk.
Belangrijk is om er plezier in te hebben, vertrouwen te houden en te genieten van de dagelijkse kleine dingen. Voor mij was het vandaag een eekhoorn in de tuin, die zijn verborgen schat moeilijk terug kon vinden. Hij had zijn voedsel begraven. Uiteindelijk lukte het en dook hij er heel tevreden mee onder de takken.
Even nog iets anders: Je nichtje Larissa is vandaag jarig. Vraagje van mijn kant: Hoe gaat zoiets daar? Wordt het gevierd? Wat betekent dat voor 9 april? Kennen ze ook een surprise party? Of moet je het helemaal zelf organiseren? Tip: Leer ze vooral onze goede gewoontes om het leven te vieren op dit soort bijzondere dagen. Groet van Ton en mij. -
05 April 2013 - 00:15
Hermien Embsen:
Hele goede vraag om je regelmatig te stellen: Waar ben ik mee bezig? We noemen het een van de levensvragen. Op zoek naar je bestemming is echt wel cruciaal, waar je ook bent in de wereld. Ook de vraag: Wie ben ik? staat regelmatig op de agenda in onze trainingen en bij het coachen. Of vragen als: Hoe ga ik om met de ander? Wat betekent tijd voor mij? Hoe ga ik om met de natuur? Wat betekent lijden en dood voor mij? Weet je het zijn de vragen van alle dag, alleen worden ze niet zo veel publiekelijk gesteld.
Jij zet met je zoektocht ons allemaal op scherp. En weet je: grote veranderingen gaan echt stap voor stap en tegelijkertijd maken hele kleine ontwikkeling soms grote indruk.
Belangrijk is om er plezier in te hebben, vertrouwen te houden en te genieten van de dagelijkse kleine dingen. Voor mij was het vandaag een eekhoorn in de tuin, die zijn verborgen schat moeilijk terug kon vinden. Hij had zijn voedsel begraven. Uiteindelijk lukte het en dook hij er heel tevreden mee onder de takken.
Even nog iets anders: Je nichtje Larissa is vandaag jarig. Vraagje van mijn kant: Hoe gaat zoiets daar? Wordt het gevierd? Wat betekent dat voor 9 april? Kennen ze ook een surprise party? Of moet je het helemaal zelf organiseren? Tip: Leer ze vooral onze goede gewoontes om het leven te vieren op dit soort bijzondere dagen. Groet van Ton en mij. -
05 April 2013 - 00:20
P Diddy:
Inspirerend dagje dus! Laat ff weten wanneer je kan chatten op FB dude. Yo -
05 April 2013 - 20:03
Maikel:
Als er maar voldoende druppels op een gloeiende plaat vallen zal zo'n plaat toch af gaan koelen. En ... "goed voorbeeld doet goed volgen". Dus: altijd blijven lachen en met berekracht verder gaan.
Hou vol! -
07 April 2013 - 13:25
André:
Hé Arnoud,
zo te lezen vermaak je, je wel! zeker wel wennen aan het niveau van lokale bestuur dat daar nu is? veel te doen! knap dat je blijft rennen in die hitte! misschien zwemmen een idee?]
groet Andre -
08 April 2013 - 16:07
Yvonne:
Hai Arnoud,
Wat een mooi verhaal weer en wat doe je veel! Voor jou lijkt het misschien 'weinig' of 'normaal' maar in je verhaal komt ook naar voren dat bij niemand werkt omdat het wel errug warm is. Dat betekent twee dingen: alles gaat een stuk langzamer en als jij als heel hard blijft rondrennen (soms letterlijk) ga je misschien te snel.. Ik vind het een van de moeilijkste dingen hier, me aanpassen aan de snelheid, en ik denk toch dat het de enige manier is om dat te doen, wil ik er in ieder geval vrolijk bij blijven.
Het klinkt mij alsof je in korte tijden al heel veel hebt bereikt en nog vol energie zit voor de rest. Het lijkt ook alsof jij je al helemaal hebt ingeburgerd wat geen sinecure is. Sta daar ook af en toe even bij stil; wat je allemaal al wel is gelukt. En tot slot misschien werkt het om op de een of andere manier de veranderingen te meten. Een ISD'tje? Het kan wellicht alleen voor jezelf, zodat jij beter monitoort wat er gebeurt.
In ieder geval veel succes en vooral veel plezier toe gewenst, volgens mij doe je het super!
Yvonne -
09 April 2013 - 21:49
Maria:
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Hoe werd je geboortedag gevierd?
Dank je wel voor je enthousiaste verhaal en de foto's.
Veel succes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
